کد مطلب:1526 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:279
احکام روزه
1/1558- روزه آن اسـت كـه انـسان برای انجام خواست خداوند عالم از اذان صبح تا مغرب از نه چیزی كه بعدا گفته می شود خودداری نماید.
( 4-1- نیت ).
1559- لازم نـیـسـت انـسـان نیت روزه را از قلب خود بگذراند یا مثلا بگوید فردا را روزه می گیرم , بلكه همین قدر كه بنا داشته باشد برای انجام خواست خداوند عالم از اذان صبح تا مغرب كاری كه روزه را باطل مـی كند انجام ندهد كافی است , و برای آن كه یقین كند تمام این مدت را روزه بوده , باید مقداری پیش از اذان صبح و مقداری هم بعد از مغرب از انجام كاری كه روزه را باطل می كند خودداری نماید.
1560- انسان می تواند در هر شب از ماه رمضان برای روزه فردای آن نیت كند و بهتر آن است كه شب اول ماه هم نیت روزه همه ماه را بنماید.
1561- آخـرین وقت نیت روزه ماه رمضان برای شخص ملتفت قبل از اذان صبح است به این معنی كه باید قصد روزه را قبل از اذان صبح داشته باشد هر چند به واسطه خواب یا مانند آن متوجه قصد خود نباشد.
1562- كـسـی كـه كـارهـایـی كـه روزه را باطل می كند انجام نداده باشد , در هر وقت از روز نیت روزه مستحبی بكند هر چند فاصله كمی تا مغرب باشد روزه او صحیح است .
1563- كسی كه پیش از اذان صبح در روزه ماه رمضان و هم چنین در روزه واجبی كه زمانش معین است , بدون نیت روزه خوابیده است , اگر پیش از ظهر بیدار شود و نیت كند , روزه او صحیح است , و اگر بعد از ظـهـر بیدار شود , باید بنابر احتیاط بقیه روز را به قصد قربت مطلقه امساك كند , و روزه آن روز را نیز قضا نماید.
1564- اگـر بخواهد غیر روزه رمضان روزه دیگری بگیرد , باید آن را معین نماید , مثلا نیت كند كه روزه قضا یا روزه كفاره می گیرم , ولی در ماه رمضان لازم نیست نیت كند كه روزه ماه رمضان می گیرم , بلكه اگر نداند ماه رمضان است یا فراموش نماید و روزه دیگری را نیت كند , روزه ماه رمضان حساب می شود.
1565- اگر بداند ماه رمضان است و عمدا نیت روزه غیر رمضان كند , روزه ای كه قصد كرده است حساب نـمـی شود , و هم چنین روزه ماه رمضان حساب نمی شود , اگر آن قصد با قصد قربت منافات داشته باشد بلكه اگر منافات هم نداشته باشد , بنابر احتیاط روزه ماه رمضان حساب نمی شود.
1566- اگر مثلا به نیت روز اول ماه روزه بگیرد , بعد بفهمد دوم یا سوم بوده , روزه او صحیح است .
1567- اگر پیش از اذان صبح نیت كند و بیهوش شود و در بین روز به هوش آید , بنابر احتیاط واجب باید روزه آن روز را تمام نماید , و اگر تمام نكرد قضای آن را به جا آورد.
1568- اگـر پـیش از اذان صبح نیت كند و مست شود و در بین روز به هوش آید , احتیاط واجب آن است كه روزه آن روز را تمام كند و قضای آن را هم به جا آورد.
1569- اگر پیش از اذان صبح نیت كند و بخوابد و بعد از مغرب بیدار شود , روزه اش صحیح است .
1570- اگر نداند یا فراموش كند كه ماه رمضان است و پیش از ظهر ملتفت شود , چنانچه كاری كه روزه را بـاطل می كند انجام داده باشد , روزه او باطل می باشد ولی باید تا مغرب كاری كه روزه را باطل می كند انـجـام نـدهـد , و بعد از رمضان هم آن روزه را قضا نماید , و هم چنین است بنابر احتیاط اگر بعد از ظهر مـلـتـفت شود كه ماه رمضان است , و اما اگر پیش از ظهر ملتفت شود , و كاری كه روزه را باطل می كند انجام نداده باشد روزه اش صحیح است .
1571- اگـر بـچـه پیش از اذان صبح ماه رمضان بالغ شود , باید روزه بگیرد و اگر بعد از اذان بالغ شود , روزه آن روز بـر او واجـب نـیـست , مگر آن كه قصد روزه مستحبی كرده باشد كه اتمام روزه آن روز بنابر احتیاط در این صورت لازم است .
1572- كـسـی كه برای به جا آوردن روزه میتی اجیر شده , یا روزه كفار دارد , اگر روزه مستحبی بگیرد اشـكال ندارد , ولی كسی كه روزه قضا دارد نمی تواند روزه مستحبی بگیرد و چنانچه فراموش كند و روزه مستحب بگیرد , در صورتی كه پیش از ظهر یادش بیاید , روزه مستحبی او به هم می خورد و می تواند نیت خـود را بـه روزه قضا برگرداند , و اگر بعد از ظهر ملتفت شود , روزه او بنابر احتیاط باطل است , و اگر بعد از مغرب یادش بیاید , صحت روزه اش خالی از اشكال نیست .
1573- اگـر غیر از روزه ماه رمضان روزه معین دیگری بر انسان واجب باشد , مثلا نذر كرده باشد كه روز معینی را روزه بگیرد , چنانچه عمدا تا اذان صبح نیت نكند , روزه اش باطل است , و اگر نداند كه روزه آن روز بر او واجب است , یا فراموش كند و پیش از ظهر یادش بیاید , چنانچه كاری كه روزه را باطل می كند , انـجـام نداده باشد و نیت كند , روزه او صحیح , و اگر بعد از ظهر یادش بیاید احتیاطی را كه در روزه ماه رمضان گفته شد , مراعات نماید.
1574- اگـر بـرای روزه واجـب غیر معینی مثل روزه كفاره عمدا تا نزدیك ظهر نیت نكند اشكال ندارد , بـلـكـه اگر پیش از نیت تصمیم داشته باشد كه روزه نگیرد , یا تردید داشته باشد كه بگیرد یا نه , چنانچه كاری كه روزه را باطل می كند انجام نداده باشد و پیش از ظهر نیت كند , روزه او صحیح است .
1575- اگـر در ماه رمضان , پیش از ظهر كافر مسلمان شود , و از اذان صبح تا آن وقت كاری كه روزه را بـاطل می كند انجام نداده باشد , بنابر احتیاط واجب باید نیت روزه كند و روزه را تمام نماید و اگر آن روز را روزه نگیرد , قضای آن را بجا آورد.
1576- اگر در وسط روز ماه رمضان پیش از ظهر مریض خوب شود , و تا آن وقت كاری كه روزه را باطل می كند انجام نداده باشد باید نیت روزه كند و آن روز را روزه بگیرد و چنانچه بعد از ظهر خوب شود روزه آن روز بر او واجب نیست .
1577- روزی را كـه انـسـان شـك دارد آخـر شعبان است یا اول رمضان واجب نیست روزه بگیرد , و اگر بـخـواهـد روزه بـگـیرد , نمی تواند نیت روزه رمضان كند , ولی اگر نیت كند كه اگر رمضان است روزه رمضان و اگر رمضان نیست روزه قضا یا مانند آن باشد , صحت روزه اش بعید نیست ولی بهتر آن است كه نیت روزه قضا و مانند آن بنماید و چنانچه بعد معلوم شود رمضان بوده , از رمضان حساب می شود , و اگر قصد طبیعی روزه را كند و بعد معلوم شود رمضان بوده , نیز كافی است .
1578- اگـر روزی را كـه شـك دارد آخر شعبان است یا اول رمضان به نیت روزه قضا یا روزه مستحبی و مانند آن روزه بگیرد و در بین روز بفهمد كه ماه رمضان است باید نیت روزه ماه رمضان كند.
1579- اگـر در روزه واجـب معینی مثل روزه رمضان مردد شود كه روزه خود را باطل كند یا نه , یا قصد كـند كه روزه را باطل كند , روزه اش بنابر احتیاط باطل می شود , اگر چه از قصدی كه كرده برگردد , و كاری هم كه روزه را باطل می كند انجام ندهد.
1580- در روزه مـسـتحب و روزه واجبی كه وقت آن معین نیست مثل روزه كفاره , اگر قصد كند كاری كه روزه را باطل می كند انجام دهد یا مردد شود كه به جا آورد یا نه , چنانچه به جا نیاورد و در روزه واجب پیش از ظهر و در روزه مستحب پیش از غروب دوباره نیت روزه كند , روزه او صحیح است .